My father at 63 has trouble remembering things and people. At 39, I already feel signs I'd be just like Papa. So, I keep a journal for each of my children. I write there my thoughts and the situation when I wrote that letter. At the end of each letter I always say, Remember I LOVE YOU. That way I have something for them to read when I can't remember things and stuff, or even them when I'm old.
Feeling the cold weather, and probably (but hoping not) I'd be down with flu, this poem just came out from my mind:
Sa iyong unang hakbang si Nanay o si Tatay
ang kaagapay mo sa paglalaybay
at paikot-ikot sa maliit ninyong bahay.
Sila ang taga subo nang nag-uumapaw na lugaw
kasabay ng gulay na pampahaba ng buhay.
Sila din ang nagturo ng tamang paraan
ng paggamit ng silid palikuran.
Sa tuwing ika'y may sakit
ang kanilang mga mata'y di maipikit
maibsan lamang ang iyong sakit.
Ngayong sila ay matatanda na
panahon mo namang ipadama
ang pagkalinga sa kanila.
- Joy Mendiola
Hunyo 30, 2013
